Leestijd: 3 minuten
In dit blog lees je hoe je lange zinnen kunt vermijden. En waarom aanloopzinnen onduidelijk zijn voor jouw lezer.
Heb jij ze ook op je werkplek?
Van die mensen die ontzettend goed zijn in lange zinnen!
En als je ze niet op je werkplek hebt, nou kijk maar even naar de tv. De eerste de beste die je hoort praten maakt de prachtigste volzinnen.
Oké, sommige mensen kunnen het. En sommige mensen kunnen het zich veroorloven, dat ook nog eens. 🙂
Maar veel mensen maken verschrikkelijke fouten.
En bovendien, als ik heel eerlijk ben, bij heel veel lange zinnen haak ik zo ergens halverwege af. Ik let niet meer op. Ik hoor de rest niet meer.
Wat kun je hiertegen doen?
Allereerst gewoon stoppen met lange zinnen. Dan blijf ik vast wel aangehaakt bij jouw verhaal.
Moet je dan allemaal heel korte staccatozinnen gebruiken?
Nee, dat hoeft niet.
Maar probeer te voorkomen dat je van die enorme volzinnen maakt. Met allerlei komma’s ertussen en streepjes. Mensen lezen je tekst niet meer. De boodschap komt niet over.
En als de boodschap niet overkomt, dan heb je geen succes. En succes, dat is juist wat we willen.
Korte zinnen
Hoe lang zijn je zinnen dan ongeveer? Nou, je zult zinnen hebben van 10 woorden, 15 woorden. Laten we zeggen: maximaal 20 woorden. En dat is best lang hoor!
Hoe schrijf je korte zinnen?
Ik heb daar twee tips voor:
1. Beperk je tot 1 boodschap per zin. Na die boodschap zet je een punt.
2. Als je voelt dat er een automatische adempauze is op het moment dat jij de zin uitspreekt, kun je daar ook een punt zetten. De zin daarna verbouw je dan een klein beetje en je hebt twee prachtige losse zinnen.
Aanloopzinnen en de kernboodschap
Nou zijn er woorden die maken jouw zinnen automatisch hartstikke lang. Er zijn woorden, of eigenlijk zinsconstructies, die van jouw zinnen automatisch lange aanloopzinnen maken. Het woord alleen zegt het al: je neemt een aanloopje en na het aanloopje komt het verhaal.
Ik geef je een voorbeeld:
Dat is een aanloopzin. Aanloopzinnen herken je aan de woordjes:
- omdat
- aangezien
- vanwege het feit dat
- naar aanleiding van
- verwijzend naar …
Wat is nu het nadeel van zo’n zin? Nou, deze zin is niet heel lang. Maar hij kan heel lang worden. Je kunt er van alles tussenproppen. Kijk maar:
Merk je wat er gebeurt?
Je hoort pas de kernboodschap aan het einde van de zin. Maar omdat je zo gefocust was op die kernboodschap lees je het hele stuk ervoor maar half. Dus moet je de zin nog een keer lezen om te weten waarom je jam krijgt.
Niet echt effectief dus! En dus ook niet echt succesvol!
Gebruik dus liever geen aanloopzinnen meer. Zet gewoon jouw kernboodschap vooraan en geef daarna de onderbouwing. Zo dus:
Dit noem je ook wel piramideschrijven. Daar heb ik eerder al over geschreven.
Vrolijke groet,
Paula van Gemen
tekstspecialist & schrijftrainer
Zolang je vanaf HAVO/VWO maar blijft trainen in het lezen van volzinnen, want een geschiedschrijver als Flavius Jospehus trekt zich niets van deze nieuwlichterij aan. Ik merk thans ook, dat journalisten ook volzinnen vermijden en gezien de complexiteit van de door hen behandelde materie, is dit niet wenselijk. Ook om wetgeving en kamermoties te kunnen lezen is begrip van volzinnen essentieel.
Zo kun je het ook zien 😉 Ik ben overigens van mening dat kamernotities ook wat makkelijker mogen. Net als wetteksten.
Verder ben ik het zeker met je eens dat het goed is om te oefenen en om veel te lezen.